تنیس در سالهای بعد از جنگ جهانی دوم به ایران وارد شد و در سالهای 1315 الی 1318 باشگاه بوستان ورزش در تهران تاسیس گردید. این باشگاه دارای چندین زمین تنیس به مدیریت شادروان شکوهی شروع به کار کرد. باشگاه بوستان ورزش روبروی ورزشگاه امجدیه ( شهید شیرودی کنونی ) ساخته شد ، در آن دوره تاسیس این باشگاه همزمان با ساخت زمین تنیس ورزشگاه شیرودی صورت گرفت و این امر موجب گردید در سال 1318 اولین دوره مسابقات تنیس کشوری در این مکان برگزار شود.
باید گفت که اولین شهر در ایران که در آن ورزش تنیس انجام می شد آبادان بود و این امر به دلیل وجود انگلیسی ها در این شهر بود، از این رو اولین مسابقه تنیس در ایران بین شهرهای تهران و آبادان برگزار شد. تا سال 1322 قهرمانی مسابقات تنیس در ایران در اختیار هنری نعمایی و ژوزف نعمایی بود و از سال 1322 تا 1332 به مدت ده سال ژرژ آفتاندلیان قهرمان بلامنازع ایران بود.
1959 اولین سالی بود که ایران به مسابقات دیویس کاپ راه پیدا کرد از این پس تیم ایران 31 سال در جام دیویس حضور داشت که در این سالها 64 بازی انجام داد که از مجموع این بازی ها 32 برد و 32 باخت را برای کشورمان به ارمغان آورد. بیشترین برد در این مسابقات از آن منصور بهرامی با بیست و چهار برد بود، بیشترین بازی برنده تک نفره از آن تقی اکبری با هفده برد بوده ، بیشترین بازی برنده دو نفره ازآن کامبیز درفشی با دوازده برد، بهترین تیم دونفره کامبیز دزفشی و مصطفی صالح با شش برد ، طولانی ترین بازی از آن کامبیز درفشی بود و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با پانزده سال است.