به نظر می‌رسد جریانی که در سال‌های اخیر با همکاری اندی ماری و ایوان لندل به راه افتاد، اخیرا وارد مرحله تازه‌ای شده است. چندی پیش جان مکنرو در برنامه تلویزیونی‌اش در شبکه یورواسپورت به صورت ناگهانی از همکاری با رائونیچ در فصل چمن پرده برداشت و امروز هم واورینکا از اضافه شدن ریچارد کرایچک، قهرمان سابق ویمبلدون به کادر مربیانش در طول چهار هفته پیش‌رو (فصل چمن) خبر داد.
مشخص است که تنیس‌بازان حالا به دنبال همکاری‌های موقت با مربیان متخصص زمین‌های مختلف هستند که خود نتایج درخشانی در آن زمین‌ها کسب کرده‌اند. مکنرو که سه قهرمانی در مسابقات ویمبلدون در کارنامه دارد و یکی از بهترین ارائه‌کنندگان سبک موسوم به “سرویس و والی” در تاریخ تنیس است، قطعا نکات فنی بسیاری برای آموزش به تنیس‌باز بلندقامت کانادایی دارد و از آن‌طرف راه‌کارهای ریچارد کرایچک که با قهرمانی در ویمبلدون ۱۹۹۶ و شکست سمپراس در مرحله یک‌چهارم پایانی شگفتی ساز شد، برای واورینکای سوییسی مفید خواهد بود.
استفاده از ستارگان پیشین به عنوان مربی از گذشته در ورزش تنیس مرسوم بوده است. به عنوان مثال بیلی جین کینگ، قهرمان بنام امریکایی، مربی‌گری ناوراتیلوا را بر عهده داشت، جیمی کانرز که هم‌چنان تعدادی از رکوردهایش در تنیس دست‌نخورده باقی مانده، برای مدتی اندی رادیک را هدایت می‌کرد و مارات سافین هم در برهه‌ای زیر نظر متس ویلاندر که هفت قهرمانی گرنداسلم در کارنامه دارد، توپ می‌زد. موفق‌تر از همه تونی روچ، قهرمان استرالیایی آزاد فرانسه بود که در پرورش دادن قهرمانانی چون ایوان لندل، پتریک رفتر، راجر فدرر و لیتون هیوئیت نقش بسزایی ایفا کرد. اما موج به‌کارگیری قهرمانان پیشین در کسوت مربی‌گری از سال ۲۰۱۲ کلید خورد، زمانی‌که اندی ماری، تنیس‌باز بریتانیایی، ایوان لندل که خود یکی از بزرگترین قهرمانان تاریخ تنیس بود را استخدام کرد. این همکاری خوش یمن که قهرمانی در المپیک لندن، تنیس آزاد آمریکا در سال ۲۰۱۲ و ویمبلدون در سال ۲۰۱۳ را برای ماری به ارمغان آورد، سایر تنیس‌بازان مطرح جهان را نیز به فکر استفاده از ستارگان سابق در کادر فنی خود انداخت. در دسامبر سال ۲۰۱۳ نواک جوکوویچ از آَغاز همکاری‌اش با بوریس بکر، قهرمان ۶ دوره گرند اسلم خبر داد و در همان ماه، راجر فدرر هم استفان ادبرگ که او نیز ۶ عنوان گرند اسلم در کارنامه دارد را به عنوان مربی جدید خود معرفی کرد که البته این همکاری سال گذشته به پایان رسید.
جالب آن‌که این مشارکت‌ها فقط محدود به ابرستارگان این رشته ورزشی نمی‌شود، در حال حاضر ریشار گسکه از راهنمایی‌های سرژی بروگوئرا قهرمان سابق آزاد فرانسه بهره می برد، مایکل چانگ قهرمان پیشین رولند گروس به نیشکوری یاری می‌رساند و چلیچ از ایوانیسویچ خواسته به او کمک کند. ژوستین انن، ستاره بلژیکی تنیس زنان نیز با مربی‌گری الینا اسویتونیلا، تنیس‌باز اوکراینی به مسابقات بازگشته و هیوئیت تازه‌بازنشسته هم در کسوت مشاور نیک کیریوس فعالیت می‌کند.
برای سال‌های بسیاری اینطور تصور می‌شد که بهترین مربیان دنیا، تنیس‌بازانی هستند که خود قابلیت‌های عملی زیادی نداشته و به اهدافشان در دنیای تنیس نرسیده‌اند و از همین‌رو هم‌چنان به دنبال تحقق آرزوی‌هایشان در عالم مربی‌گری هستند. لری استفانکی مربی رادیک، پل اناکون مربی سابق سمپراس و فدرر، درن کیهیل و برد گیلبرت و حتی مگنوس نورمن از جمله مربیانی هستند که در تنیس انفرادی افتخارات زیادی کسب نکردند ولی از بهترین مربیان سال‌های اخیر تنیس جهان بوده‌اند.