یکی از زیر شاخه ها ی بدمینتون که در گذشته حتی حال حاضر هم طرفداران زیادی دارد, ورزش پرطرفدار تنیس است.تنیس ورزشی است که با داشتن دو راکت توری و توپی پلاستیکی با پوششی نمدی میتوان آن را در زمین مخصوصش بازی کرد و از آن لذت برد.
مهد به وجود آمدن این بازی بریتانیاست که اغلب بین اشراف زادگان آن شهر رواج داشته است وآنها برای تفریح و سرگرمی خود از این ورزش استفاده میکردند و بعد کم کم با رفت و آمد آنها به کشورهای دیگر به خصوص رفتن انگلستان این ورزش در سراسر دنیا پخش و جهانی شد.
از همان ابتدا هم همان طور که گفته شد به دلیل گران بودن تجهیزات تنیس ناخوآگاه ورزشی برای افراد پولدار و اشراف زادگان به حساب می آمد.
به طور جدی به رسمیت شناختن این رشته ورزشی در سال 1872 در انگلیس بود که قوانین و نحوه عملکرد بازیکنانش با قانون ومقرارت امروزی تنیس تفاوت زیادی دارد. بعد از جنگ جهانی دوم تنیس به کشور ما راه پیدا کرد که نخستین مسابقات تنیس در ورزشگاه شهید شیرودی در سال 1318 برگزار شد.
همانطور که گفته شد برای بازی تنیس لزومی ندارد ابزار و وسایل زیادی فراهم شود, دو راکت و توپی مناسب و زمینی که در آن بتوان به راحتی فعالیت کرد کافی ست. تنیس را میتوان هم به صورت تکی تکی و هم دو به دو به راحتی بازی کرد واز لذت برد.
مانند تمام رشته های ورزشی, تنیس نیز دارای قوانین و مقرارت خاصی است و این قوانین شامل تمام قسمت های این ورزش میشود از توپ و راک ها گرفته تا زمین و نحوه امتیازدهی به تنیسورها.
از راکت ها گرفته تا توپ و زمین تنیس از قوانین خاصی پیروی میکنند.زمین تنیس برای بازی های تک نفره مستطیلی در ابعاد 77/23 متر و پهنای 23/8 متر در نظر گرفته شده است و برای بازی های دو به دو ابعادی معادل 97/10 متر.
این زمین را توری به دو قسمت مساوی تقسیم کرده است. این تور طوری طراحی شده است که سوراخ های آن به اندازه ای هستند که توپ تنیس نمی تواند از آن به راحتی عبور کند .
تمام زمین بازی تنیس خط کشیده شده اند که اغلب این خط کشیدگی ها با رنگی ضد رنگ زمین روی زمین بازی کشیده شده اند تا بازیکن به راحتی آن را ببیند و مرتکب خطایی در بازی نشود.
تنیس تنها در یک نوع زمین بازی نمیشود, این ورزش پر طرفدار را میتوان در زمین های متعددی بازی کرد و از بازی آن لذت برد.زمین هایی مثل خاک رس, هارد کورت, زمین های چمن و زمین های کارپت که با بازی در هر کدام از آنها میتوانید لذت متفاوتی را تجربه کنید.
زمین خاک رس؛ تنیس به دو صورت دیده میشود, قرمز رنگ و سبز که از رنگ قرمز آن اغلب در کشورهایی مانند امریکا استفاده میکنند که طرفداران خاص خودش را دارد. نکته ای هم در بازی در این زمین ها باید یاد آور شد, کند شدن سرعت العمل بازیکنان در این نوع زمین است که به همین خاطر هم معمولا امتیازات طولانی تر محاسبه شده و ضربات بیشتری زده میشود.
زمین هارد کورت؛ معمولا از پلاستیک و سیمان ساخته میشوند. در این زمین ها اغلب بازیکنان میتوانند سریع تر حرکت کرده و به موقع و سریع از خود عکس العمل نشان بدهند. در نتیجه تعداد ضربات بیشتر, سریعتر و هم چنین سرویس های قوی تری هنگام بازی در این زمین شاهد خواهید بود. تنها مشکلی که میتوان در بازی درون این نوع زمین دید آن است که بازیکن به راحتی میتواند در این گونه زمین ها لیز بخورد و اغلب به همین خاطر است که بازیکنان در این گونه زمین ها دفاعی تر بازی میکنند.
زمین های چمن؛ سریعترین زمین در انواع زمین های موجود است. این زمین ها این امکان را به تنیسور میدهد تا به راحتی به ورزش خود بپردازد, بدون آنکه زمین روی سرعت آن تاثیر خاصی داشته باشد فقط به دلیل روان بودن حرکت بازیکنان سرعت بازی بیشتر و اجازه برگشت توپ ها توسط مدافعان سخت تر صورت میگیرد.
زمین کارپت؛ از این نوع زمین ها اغلب در ورزشگاه های سرپوشیده استفاده میشود چرا که برای بقا و دوام خود احتیاجی به هوای آزاد ندارند. بافت این نوع از زمین ها شباهت بسیار زیادی به زمین های هارد کورت دارد ولی از لحاظ ساختار و مواد تشکیل دهنده آن با هم تفاوت های زیادی دارند.
تنیس را در زمین آسفالت نیز میتوان بازی کرد و جالب اینکه بازی در این نوع زمین ها که ساخته دست خود بشر هستند, بسیار راحت تر است و طرفداران زیادی دارد.
نگهداری زمین های تنیس اغلب برای مسولان مربوطه زحمات و هزینه زیادی را متحمل میکند که زمین های آسفالته این زحمت را به حداقل میرسانند و تنیسوران میتوانند در تمام فصول سال بدون اینکه دچار مشکلی شوند به راحتی از زمین ها استفاده کرده و از بازی تنیس لذت ببرید.